Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012

Οι νομικές παράμετροι της επιβολής έκτακτης εισφοράς στους σταθμούς ΑΠΕ


1. Με τη διάταξη της παραγράφου Ι.2 του πρώτου άρθρου του νόμου περί «Έγκρισης Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016-Επείγοντα Μέτρα Εφαρμογής του ν. 4046/2012 και του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016», μεταξύ άλλων ρυθμίσεων επί θεμάτων Α.Π.Ε., επιβλήθηκε έκτακτη ειδική εισφορά «αλληλεγγύης» στους παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας από σταθμούς ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ, η οποία μάλιστα υπολογίζεται επί του τιμήματος των πωλήσεων ηλεκτρικής ενέργειας που λαμβάνουν χώρα κατά το χρονικό διάστημα από 1.7.2012 έως και 30.6.2014 και αφορά τους λειτουργούντες σταθμούς, καθώς και όσους τεθούν σε δοκιμαστική λειτουργία ή ενεργοποιηθεί η σύνδεσή τους εφεξής.
2. Η ειδική εισφορά υπολογίζεται ως εκατοστιαίο ποσοστό επί του, προ Φ.Π.Α., τιμήματος πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας και, κατόπιν των τελικών προτάσεων του αρμόδιου Υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής, ανέρχεται σε:
α. 25% για τους φωτοβολταϊκούς σταθμούς που τέθηκαν σε δοκιμαστική λειτουργία ή ενεργοποιήθηκε η σύνδεσή τους έως 31.12.2011.
β. 30% για τους φωτοβολταϊκούς σταθμούς που τέθηκαν σε δοκιμαστική λειτουργία ή ενεργοποιήθηκε η σύνδεσή τους έως μετά την 1.1.2012 και η αποζημίωση της παραγόμενης ενέργειας υπολογίζεται βάσει της τιμής αναφοράς του πίνακα του άρθρου 27Α του ν. 3734/2009 που αντιστοιχεί σε μήνα προγενέστερο του Φεβρουαρίου 2012.
γ. 27% για τους φωτοβολταϊκούς σταθμούς που τέθηκαν σε δοκιμαστική λειτουργία ή ενεργοποιήθηκε η σύνδεσή τους μετά την 21.1.2012 και η αποζημίωση της παραγόμενης ενέργειας υπολογίζεται βάσει της τιμής αναφοράς του πίνακα του άρθρου 27Α του ν. 3734/2009 που αντιστοιχεί στο διάστημα μεταξύ Φεβρουαρίου 2012 και 9 Αυγούστου 2012.
δ. 10% για τους λοιπούς σταθμούς ΑΠΕ και τους σταθμούς ΣΗΘΥΑ.
Η ανωτέρω εισφορά δεν επιβάλλεται στους φωτοβολταϊκούς σταθμούς για τους οποίους η αποζημίωση της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας υπολογίζεται βάσει της τιμής αναφοράς του πίνακα του άρθρου 27Α του ν. 3734/2009 που αντιστοιχεί σε ημερομηνία μεταγενέστερη της 9ης Αυγούστου 2012, σε όσους σταθμούς δηλ. υπάγονται στις σημαντικά μειωμένες εγγυημένες τιμές βάσει της υπ’ αρ. Υ.Α.Π.Ε./Φ1/2301/οικ.16933/9-8-2012 Απόφασης του Υφυπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΦΕΚ Β’ 2317/10-8-2012).
3. Πρέπει να επισημανθεί, επίσης, ότι κατά ρητή εξουσιοδότηση της ίδιας διάταξης η υποχρέωση καταβολής της ανωτέρω εισφοράς δύναται να παραταθεί για ένα ακόμη έτος με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, ρύθμιση που ευλόγως δημιουργεί την ανησυχία ότι η χρονική διάρκεια της σχετικής επιβάρυνσης θα επιμηκυνθεί για ένα πλέον έτος, χωρίς μάλιστα την υποχρέωση η εν λόγω απόφαση να περιληφθεί σε σχετική νομοθετική διάταξη, επομένως να τύχει νέας έγκρισης από το Κοινοβούλιο.
4. Χωρίς να μπορεί σε αυτή τη θέση να αναλυθεί η ακόλουθη επισήμανση διεξοδικά, επισημαίνεται ότι η προεκτεθείσα διάταξη εγείρει σοβαρότατα ζητήματα συμβατότητας με πλείστες διατάξεις κειμένων υπερνομοθετικής ισχύος, όπως είναι το Σύνταγμα της Ελλάδας, αλλά και το ενωσιακό και το εν ευρεία εννοία ευρωπαϊκό δίκαιο, συμπεριλαμβανομένης της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Για το λόγο αυτό είναι βέβαιο ότι το κύρος της θα δοκιμαστεί ενώπιον τόσο των εθνικών όσο και ευρωπαϊκών δικαιοδοτικών αρχών.
5. Βαρύνουσας σημασίας είναι η αξιολόγηση που διατυπώνεται σε σχέση με την εν λόγω διάταξη στις ιδιαιτέρως σαφείς κριτικές αναφορές που εμπεριέχονται στην Έκθεση της ίδιας της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής (σελ. 18-21). Είναι επίσης σαφές ότι ο χαρακτήρας της εισφοράς ως ασύμμετρης επιβάρυνσης οιονεί φορολογικού χαρακτήρα ενδέχεται να εμφανίζει ασυμβατότητες και υπό το πρίσμα του ευρωπαϊκού δικαίου ανταγωνισμού και κρατικών ενισχύσεων. Σε αυτή την περίπτωση οι αυτόματα απορρέουσες έννομες συνέπειες, όπως προδιαγράφονται σε πάγιες νομολογιακές αποφάνσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι άμεσες και ιδιαιτέρως δραστικές.
6. Ενόψει των ανωτέρω, ο δρόμος της νομικής άμυνας όσων πλήττονται από την επίμαχη εισφορά είναι ανοικτός και απομένει η χάραξή του στην πράξη με την επιλογή των κατάλληλων νομικών μέσων βάσει της δέουσας επιστημονικής αξιολόγησης όλων των κρίσιμων παραμέτρων. Επισημαίνεται τέλος, ότι πλέον των όποιων «συλλογικών» δυνατοτήτων νομικής προστασίας, κρίσιμη είναι η αποσαφήνιση και εξειδίκευση των δυνατοτήτων εξατομικευμένης προστασίας εκάστου επενδυτή, καθότι οι ιδιαιτερότητες κάθε έργου (ύπαρξη τραπεζικού δανεισμού, συμβάσεις εκχώρησης απαιτήσεων έναντι του ΛΑΓΗΕ σε τραπεζικά ιδρύματα κλπ.) πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στην κατάστρωση της δέουσας νομικής στρατηγικής.
Επιμέλεια στήλης: «Μεταξάς & Συνεργάτες – Δικηγόροι & Νομικοί Σύμβουλοι» (www.metaxaslaw.gr)