Οι απόψεις που εκφράζονται περί υπέρμετρης επιβάρυνσης του ΛΑΓΗΕ εξαιτίας των φωτοβολταϊκών δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, επισημαίνει σε ανακοίνωσή του ο Σύνδεσμος Εταιριών Φωτοβολταϊκών (ΣΕΦ), τονίζοντας ότι τα προβλήματα ρευστότητας που αντιμετωπίζει η ενεργειακή αγορά οφείλονται στις επισφάλειες στην προμήθεια ηλεκτρισμού, οι οποίες έχουν επιδεινωθεί με την είσπραξη του τέλους ακινήτων μέσω της ΔΕΗ.
Όπως σημειώνει ο ΣΕΦ, η μεγάλη διείσδυση των φ/β όχι μόνο δεν οδηγεί σε οικονομική επιβάρυνση αλλά αντιθέτως μειώνει το κόστος της ηλεκτροπαραγωγής, κάτι το οποίο, ωστόσο, δε μεταφράζεται σε μικρότερη επιβάρυνση των καταναλωτών λόγω του εσφαλμένου τρόπου υπολογισμού του τέλους ΑΠΕ.
Παράλληλα, ο ΣΕΦ επαναλαμβάνει το αίτημά του για αύξηση του εθνικού στόχου για τα φωτοβολταϊκά ως το 2020 τονίζοντας ότι πρόκειται για τη μοναδική τεχνολογία η οποία μπορεί «να βοηθήσει άμεσα τη χώρα να ανταποκριθεί στις διεθνείς υποχρεώσεις και δεσμεύσεις της».
Αναλυτικά η ανακοίνωση του ΣΕΦ έχει ως εξής:
Παρά την εντεινόμενη οικονομική κρίση, ο κλάδος των φωτοβολταϊκών επιδεικνύει αξιοθαύμαστες αντοχές στη χρηματοπιστωτική ασφυξία και αποτελεί τον μόνο ίσως τομέα της οικονομίας που συνεχίζει να αναπτύσσεται και να δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας (είναι σήμερα ο μεγαλύτερος εργοδότης στο χώρο της πράσινης ενέργειας), επιτυγχάνοντας μάλιστα και διεθνείς διακρίσεις. Η ελληνική αγορά φωτοβολταϊκών ήταν σε μέγεθος 6η στην Ευρώπη και 10η παγκοσμίως τη χρονιά που πέρασε. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η ισχύς των νέων φωτοβολταϊκών το 2011 ήταν μεγαλύτερη απ’ ότι όλων των άλλων ενεργειακών τεχνολογιών μαζί.
Τον τελευταίο καιρό, έχουν δει το φως της δημοσιότητας απόψεις όπως ότι τα φωτοβολταϊκά επιβαρύνουν υπέρμετρα τον Ειδικό Λογαριασμό ΑΠΕ και κάτι τέτοιο “δεν είναι πλέον ανεκτό”. Κάποιοι μάλιστα προσπαθούν να συνδέσουν τα φωτοβολταϊκά με τα τρέχοντα προβλήματα ρευστότητας στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας.
Οι αιτιάσεις αυτές ακούγονται βολικές στα αυτιά μη επαϊόντων, απέχουν όμως πολύ από την πραγματικότητα. Κατ’ αρχήν, η πραγματική αιτία των προβλημάτων ρευστότητας στη αγορά ηλεκτρισμού είναι οι διαρκώς αυξανόμενες επισφάλειες στον κλάδο της προμήθειας της ηλεκτρικής ενέργειας, που έχουν επιδεινωθεί από τη στιγμή που η ΔΕΗ επιφορτίστηκε με τη συλλογή του περίφημου “χαρατσιού” για τα ακίνητα. Αυτό δημιούργησε ένα ντόμινο προβλημάτων ρευστότητας, αρχικά στους ενεργειακούς φορείς των συμβατικών καυσίμων και στη συνέχεια και στην αγορά των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ).
Σε ό,τι αφορά ειδικότερα στον Ειδικό Λογαριασμό ΑΠΕ, τα προβλήματα ξεκίνησαν ήδη από το 2010 και έχουν να κάνουν με τον εσφαλμένο τρόπο υπολογισμού του Ειδικού Τέλους που τον χρηματοδοτεί και όχι στις ΑΠΕ. Υποτίθεται μάλιστα ότι εφόσον καταστεί δυνατόν να εφαρμοστούν τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για την αντιμετώπισή του, αυτά που εξήγγειλε το ΥΠΕΚΑ και αυτά που αποφάσισε η ΡΑΕ στο τέλος του 2011, το συγκεκριμένο έλλειμμα του Ειδικού Λογαριασμού ΑΠΕ θα έχει μειωθεί κατά το ήμισυ μέχρι το τέλος του 2012 και θα έχει μηδενιστεί μέχρι τέλους του 2013. Όταν μάλιστα δει κανείς σε ποιες τεχνολογίες πήγαν οι πόροι του Ειδικού Λογαριασμού ΑΠΕ, θα διαπιστώσει ότι μέχρι σήμερα, τη μερίδα του λέοντος είχαν τα αιολικά και όχι τα φωτοβολταϊκά, όπως εσφαλμένα αφήνουν κάποιοι να εννοηθεί. Το σύνολο μάλιστα των χρημάτων που δίνονται σε όλες τις ΑΠΕ υπολείπεται του ποσού με το οποίο επιδοτούνται οι ρυπογόνοι πετρελαϊκοί σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής στα νησιά. Το μισό τέλος ΑΠΕ δηλαδή, πάει στη ΔΕΗ. Αποτελεί συνεπώς υποκρισία να απασχολεί κάποιους τόσο έντονα το κόστος των φωτοβολταϊκών αλλά όχι το “ψαχνό” στο οποίο κατευθύνονται τα λεφτά των καταναλωτών.
Όπως έχει αποδειχτεί άλλωστε σε αρκετές χώρες, η μεγάλη διείσδυση φωτοβολταϊκών αλλά και των υπολοίπων ΑΠΕ, έχει ως αποτέλεσμα να μειώνεται το συνολικό κόστος της ηλεκτροπαραγωγής και αυτό θα πρέπει να μεταφράζεται βέβαια και σε μικρότερη επιβάρυνση των καταναλωτών.
Είναι αλήθεια ότι όσο αναπτύσσονται τα φωτοβολταϊκά, θα αυξάνεται και η συμβολή τους στην επιβάρυνση του Ειδικού Λογαριασμού ΑΠΕ. Για το λόγο αυτό άλλωστε ο νομοθέτης φρόντισε να μειώνεται διαχρονικά για τους νεοεισερχόμενους η εγγυημένη τιμή που απολαμβάνουν τα φωτοβολταϊκά ώστε να αντανακλά και το διαρκώς μειούμενο κόστος της τεχνολογίας αυτής. Εκείνο που δεν γνωρίζει πολύς κόσμος και σκόπιμα αποκρύπτουν κάποιοι, είναι ότι τα φωτοβολταϊκά έχουν υποστεί ήδη πολλές και σημαντικές περικοπές (μεγαλύτερες από κάθε άλλη τεχνολογία), ακριβώς για να μειωθεί το μερίδιο συμμετοχής τους στους πόρους που διατίθενται για τις ΑΠΕ.
Κατ’ αρχήν με προτροπή της ίδιας της αγοράς, δεν ισχύει πια (από τον Φεβρουάριο του 2010) η ενίσχυση μέσω αναπτυξιακού που ισχύει για όλες τις άλλες τεχνολογίες. Δεύτερον, τα φωτοβολταϊκά είναι η μόνη τεχνολογία για την οποία οι “ταρίφες” (δηλαδή οι εγγυημένες τιμές πώλησης της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας) μειώνονται κάθε εξάμηνο για τους νεοεισερχόμενους. Οι διαρκείς τροποποιήσεις του καθεστώτος ενίσχυσης των φωτοβολταϊκών, είχαν ως αποτέλεσμα να μειωθούν οι όποιες ισοδύναμες ενισχύσεις στο μισό αυτών που ίσχυαν λίγα χρόνια πριν. Η αγορά, όχι μόνο δεν αντιδρά σ’ αυτό, αλλά δεν θα είχε αντίρρηση και για περαιτέρω μελλοντικές παρεμβάσεις εφόσον συνεχιστεί η μείωση του κόστους των φωτοβολταϊκών. Αρκεί οι όποιες αλλαγές να είναι εύλογες και να μην υποσκάπτουν τη βιωσιμότητα των επενδύσεων.
Και φυσικά, δεδομένης της μείωσης του κόστους και της επιβάρυνσης, θα πρέπει να ανοίξει ο δρόμος για περαιτέρω διείσδυση των φωτοβολταϊκών και αύξηση του εθνικού στόχου για τα φωτοβολταϊκά ως το 2020, αφού τα φωτοβολταϊκά είναι η μόνη τεχνολογία που φαίνεται ικανή να βοηθήσει άμεσα τη χώρα να ανταποκριθεί στις διεθνείς υποχρεώσεις και δεσμεύσεις της.
